غشاهاي جذبي دسته اي از غشاهاي پليمري هستند كه با استفاده از توانايي هم زمان روش‌هاي جذب و غشا، قادر به حذف آلاينده هاي معدني در فشار عملياتي پايين هستند. از چند دهه پيش، وجود آرسنيك در آب به دليل بالا بودن ميزان سمي بودن آن تبديل به يك مشكل جديد جهاني شده وگسترش روش‌هاي كارآمد و كم‌هزينه جهت حذف آرسنيك از آب اهميت بسزايي يافته است. استفاده از فناوري غشاي جذبي به عنوان يك روش نوين و با صرفه و بدون نياز به هرگونه عمليات بعد از جداسازي كه مختص فرايندهاي غشايي است، بستري مناسب براي حذف آرسنيك مي باشد. قابليت جذب و احياء غشاهاي جذبي در عملكرد مناسب آن‌ها تأثير زيادي دارد. در اين اختراع از ذرات رس معدني اصلاح شده با اسيدهاي آمينه آرژنين و لايزين در ساخت غشاهاي جذبي استفاده شد. اين ذرات در pH آب طبيعي داراي بار مثبت بوده و قادر به جذب آنيون‌هاي آرسنيك مي باشند. آرژنين و لايزين در محيط‌هاي بازي داراي بار منفي شده و به راحتي آرسنيك جذب شده را دفع مي كنند. اين خاصيت آرژنين و لايزين باعث مي شود تا ذرات رس معدني اصلاح شده به راحتي قابليت جذب و احياء غشاهاي جذبي ساخته شده را افزايش بدهند.

جداسازي غشايي به دليل مزاياي زيادي از جمله كاهش مصرف انرژي و دوستدار محيط زيست بودن، جايگزين روش هاي سنتي جداسازي در تصفيه آب و فاضلاب و جداسازي گاز شده است. مهمترين مسأله در توسعه فناوري غشايي، دستيابي به غشايي با جنس و ساختار مناسب مي باشد و به همين جهت ساخت غشا اهميت زيادي دارد. استفاده از غشاهاي پلي اتيلني به دليل ارزان قيمت بودن پليمر پلي اتيلن و توليد در داخل كشور، اهميت زيادي در بومي سازي اين فرايند دارد. ساخت غشاي پلي اتيلني با استفاده از روش هاي متداول ساخت غشا كه شامل جدايش فازي با غير حلال مي باشد امكان پذير نمي باشد. در روش جدايش فازي با غير حلال، پليمر در حلال مشخصي حل شده و سپس با قرار گرفتن در داخل غير حلال جدايش فازي اتفاق مي افتد. در مورد پلي اتيلن حلال خاصي وجود نداشته و امكان ساخت غشا ها در دماي بالا و با جدايش فازي از طريق القاء حرارتي امكان پذير است. در اين روش محلول همگن در دمايي بالاتر از دماي ذوب پليمر تهيه شده و با پايين آوردن دما جدايش فازي اتفاق مي افتد. در اين طرح پليمر پلي اتيلن سبك خطي براي ساخت غشاي الياف تو خالي به روش جدايش فازي با القاء حرارتي انتخاب شده است.